میکروبیوتای واژن و ابتلا به سرطان تخمدان • سبک زندگی

تحقیقات علمی برای کشف پیوندهای جدید بین میکروبیوتای واژن و بیماری ها از جمله سرطان ادامه دارد.

هنگامی که مجموعه ای از میکروب ها یا میکروارگانیسم هایی که بدن را پر می‌کنند در حالت عدم تعادل باشد، احتمال ایجاد آسیب شناسی های مختلف بیشتر می شود. تا آنجا که به سرطان مربوط می‌شود، به خوبی میدانیم که میکروبیوتا نقش مهمی در شروع برخی از انواع سرطان ایفا میکند.

اخیرا مطالعه ای صورت گرفته و قطعه ای به این پازل اضافه کرده است که نشان می دهد بین میکروبیوتای واژن و سرطان تخمدان ارتباط وجود دارد. این مطالعه که حاصل همکاری محققان انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی، نروژی و چک است، اولین مطالعه ای است که میکروبیوتای واژن زنان مبتلا به سرطان تخمدان را تجزیه و تحلیل میکند. در ادامه به جزئیات آن می‌پردازیم.

میکروبیوتای واژن و سرطان تخمدان

در ایران، سالانه تعداد 1850 نفر از زنان به سرطان تخمدان مبتلا می‌شوند که بیشتر آن ها بالای 50 سال سن دارند. عوامل اصلی که خطر ابتلا به این آسیب شناسی را افزایش می‌دهند عبارتند از:

به طور خاص، مشاهده شده است که برخی از ویژگی های ژنتیکی خاص، خطر ابتلا به سرطان تخمدان را تا 40 برابر افزایش میدهد.

عفونت یا التهاب دستگاه تناسلی فوقانی (رحم، لوله های فالوپ و تخمدان ها).

آندومتریوز نوعی اختلال رحمی می‌باشد که با درد همراه است. این اختلال موجب می‌شود که بافتی مشابه بافت داخلی رحم (آندومتر)، در خارج از رحم رشد کند.

عدم بارداری

میکروبیوتای واژن و ژنتیک

محققان در تعجب بودند که آیا میکروبیوتای واژن ممکن است در ایجاد سرطان تخمدان نیز نقش داشته باشد. برای پاسخ به این سوال، آنها می خواستند بررسی کنند که آیا زنان مبتلا به این تومور، یا با خطر بالای ابتلا به آن به دلیل مستعد بودن ژنتیکی، میکروبیوتای واژن تغییر یافته دارند یا خیر.

حدود 300 زن بین 18 تا 87 سال مبتلا به سرطان تخمدان یا دارای استعداد ژنتیکی در ابتلا به آن، در 14 مرکز پزشکی در کشورهای مختلف استخدام شدند. میکروبیوتای واژن آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با تعداد زیادی از زنان سالم در همان سن مقایسه شد.

در شرایط متعادل فلور باکتریایی واژن عمدتاً از لاکتوباسیل ها تشکیل شده است که به لطف تولید اسید لاکتیک و سایر مواد مانند پراکسید هیدروژن از واژن و همچنین دستگاه تناسلی فوقانی در برابر عفونت محافظت می‌کند.

اگر لاکتوباسیل ها کاهش یابند، سایر باکتری های معمولی جای آنها را می‌گیرند. توجه داشته باشید که پس از مصرف آنتی بیوتیک ها یا با نزدیک شدن به یائسگی این اتفاق خواهد افتاد. سپس با وضعیت دیس بیوز (عدم تعادل میکروبیوتا) مواجه می‌شویم که در آن واژن، و همچنین دستگاه تناسلی فوقانی، بیشتر در معرض خطر عفونت و التهاب هستند.

نتیجه تحقیقات سرطان تخمدان

محققان دریافته اند که هم زنان مبتلا به سرطان تخمدان و هم زنان مستعد ژنتیکی، میکروبیوتای واژن با کمبود لاکتوباسیل را بسیار بیشتر از زنان سالم دارند. هم چنین این موضوع در زنان جوان تر بیشتر دیده شد. چراکه با فرا رسیدن یائسگی، لاکتوباسیل ها از نظر فیزیولوژیکی کاهش می‌یابد.

دومین مشاهدات مهم، ارتباط بین دیسبیوز واژن و سرطان تخمدان بود. محققان دریافتند که فقدان لاکتوباسیل‌ها علت سرطان است و نه پیامد آن. چراکه اگر این یک پیامد بود، با توسعه سرطان، باید لاکتوباسیل ها به تدریج کاهش می‌یافتند.

چگونه یک میکروبیوتای واژن تغییر یافته می تواند به سرطان تخمدان کمک کند؟

نویسندگان این فرضیه را مطرح می‌کنند که باکتری‌های «بد» واژن، که دیگر توسط لاکتوباسیل‌های مفید کنار گذاشته نمی‌شوند، می‌توانند التهاب ایجاد کنند و سمومی تولید کنند که قادر به آسیب رساندن به DNA سلولی هستند و در نتیجه باعث رشد تومور می‌شوند.

علاوه بر این، مطالعات قبلی نشان داده بودند که ویژگی های ژنتیکی که مستعد شروع سرطان تخمدان هستند، شامل عدم تعادل هورمونی است. عدم تعادل هورمونی موجب می‌شود که محیط واژن کمتری برای لاکتوباسیل ها ایجاد شود. به همین دلیل است که کمبود لاکتوباسیل‌ها نه تنها در بین زنانی که دارای تومور می‌باشند، بلکه در بین افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد هستند نیز شایع است.

نتیجه گیری

بنابراین تصویری که از این مطالعه به دست می‌آید اینجاست: تغییر میکروبیوتای واژن با کمبود لاکتوباسیل – چه به دلیل ویژگی‌های ژنتیکی خاص باشد یا به دلیل عوامل دیگر، از جمله سن – می‌تواند به توسعه سرطان تخمدان کمک کند.