سبکی بدون تقلید و بازیگوشی به عنوان واکنشی در برابر مدرنیسم پدیدار شد. هنگام بحث در مورد معماری پست مدرن، به احتمال زیاد این صفت ها در گفتگو مطرح می شوند: التقاطی، بدون تقلید و پیروی، رنگارنگ، ترکیبی!
اوون هاپکینز، نویسنده کتاب های معماری، متصدی و نویسنده چندین کتاب، از جمله کتاب “معماری پست مدرن: کمتر خسته است”، توضیح می دهد: «این یک سبک است، یا شاید بهتر به عنوان یک جنبش توصیف شود، که در اواخر دهه 1970 و 1980 در سبک های معماری برجسته بود. زیبایی شناسی که در تاریخ شگفت انگیز و فلسفه قانع کننده ای قرار دارد، یکی از جذاب ترین طراحی های غربی است.
در زیر، همه چیزهایی را که باید در مورد معماری پست مدرن بدانید در این راهنما از خانه اوستا را بررسی کنید.
معماری پست مدرن چیست؟
معماری پست مدرن سبکی از طراحی ساختمان است که در دهه های 70 و 80 میلادی به عنوان واکنشی در برابر جزمات و آرمان های مدرنیسم و سبک های بین المللی ظهور کرد. هاپکینز توضیح می‌دهد: «مجموعه‌ای از معماران را دیدیم که دوباره به تاریخ معماری نگاه می‌کنند و به این فکر می‌کنند که چگونه می‌توان ارجاعات به این زمان‌ها را از طریق نقل قول یا از طریق نمونه‌گیری به کار برد. همچنین او می‌گوید: برخی از معماران پست‌مدرن ساختمان‌های جدی‌تری طراحی می‌کردند، برخی دیگر بازیگوش‌تر، اما همه آنها «با تلاشی برای برقراری ارتباط مجدد معماری با عموم» پایه‌گذاری شدند.
ساختمان‌های پست مدرن اغلب عناصری از سبک‌های کلاسیک و معماری معاصر را به عنوان راهی برای ایجاد چیزی کاملاً جدید نشان می‌دهند.
تاریخچه معماری پست مدرن
برای درک درست معماری پست مدرن، ابتدا باید معماری مدرن را درک کرد. او توضیح می‌دهد: «مدرنیسم احتمالاً به عنوان تلاش معماری و فرهنگی گسترده‌تر برای توسعه سبک‌های معماری که روح جدید مدرنیته صنعت را منعکس میکند، درک می‌شود. زیبایی شناسی با مواد جدید مانند فولاد، بتن و شیشه و تکنیک های جدید ساختمان تعریف شد و توسط معمارانی مانند Mies van der Rohe رهبری شد. «همچنین پست مدرن در مورد سبکی بود که از هم جدا شده بود، انتزاعی بود، که طرح‌های تزئینی معماری قرن 19 را از بین برد، به گونه‌ای که به نظر می‌رسید منعکس کننده این روح جدید مدرنیته باشد.» که بین اواخر قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم اتفاق افتاد، فقط نگاه مدرنیسم نبود که مردم را به خود جلب کرد، بلکه آرمان هایی بود که منعکس می کرد.
معماری به‌عنوان راهی برای ایجاد دنیای برابری‌تر از طریق چیزهایی مانند تعداد زیادی مسکن عمومی، بیمارستان‌ها، مدارس و کتابخانه‌های جدید تلقی می‌شد. و معماری مدرن از بسیاری جهات تجسم این امر بود.
تفاوت معماری مدرن و پست مدرن چیست؟
به طور کلی، پست مدرنیسم واکنشی در برابر معماری مدرنیستی تلقی می شد که از اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970، «این ایده که می‌توان به سادگی دنیای بهتری را ساخت، مسیر خود را طی کرد». مردم دیگر باور نداشتند که معماری می تواند بسیاری از بی عدالتی های ریشه دار اجتماعی، سیاسی، اجتماعی و نژادی را حل کند. یک تغییر بسیار چشمگیر وجود داشت، و این چیزی بود که پست مدرنیسم در مورد آن بود.
در سال 1966، معمار رابرت ونتوری کتابی با عنوان پیچیدگی و تضاد در معماری منتشر کرد که در آن راه هایی را که امیدوار بود سبک جدیدی جایگزین مدرنیسم شود، بررسی کرد. من از معماری پیچیده و متضاد بر اساس غنا و ابهام تجربه مدرن صحبت می کنم، از جمله تجربه ای که ذات هنر است!
طراحی پست مدرن از کاوش استقبال کرد و بسیاری از ساختمان‌های قابل توجه این سبک دارای ترکیبی غیر پیرو از سبک‌ها، فرم‌ها و حتی جزئیات طنزآمیز هستند.
یکی از اهداف معماری پست مدرن چیست؟
علاوه بر پیچیدگی و تضاد در معماری، کتاب دیگری از ونتوری، که با همکاری معمار و شهرساز دنیس اسکات براون نوشته شده است، نیز نقش زیادی در پیدایش و درک طراحی پست مدرن ایفا کرد. این کتاب با نام یادگیری از لاس وگاس، بر مطالعه لاس وگاس، به ویژه استفاده از علائم و نمادها در نوار لاس وگاس متمرکز است. نظریه پردازان استدلال می کردند که مدرنیسم استفاده از دکوراسیون را برای انتقال معنا حذف کرده است و سبک را برای این جرم اشتباه می گیرند. در بسیاری از این نقدها بود که ایدئولوژی ها و هدف پست مدرنیسم متولد شدند. بیشتر جنبش پست مدرن در مورد ایجاد ساختمان هایی بود که کارکرد آنها را روایت می کرد، نه اینکه فقط آن را بیان کند.
همانطور که هاپکینز توضیح می‌دهد، «طراحان در برابر آنچه به عنوان تلاش‌های نادرست معماران مدرنیست برای بازسازی جهان از طریق معماری تلقی می‌شد، واکنش نشان دادند و در عوض به جهان آن‌گونه که هست رضایت دادند. آنها به جای تلاش برای حل و فصل تضادهای موجود در جهان، در واقع از آنها لذت بردند و آنها را کشف کردند.
تعریف عناصر و ویژگی های معماری پست مدرن
پست مدرنیسم به دلیل منشأ آن در تضاد با رسمیت و عدم تنوع و تزئینات مدرنیسم است. ساختمان‌های پست مدرن اغلب به‌عنوان «سبکی خاص» توصیف می‌شوند و این معمولاً عمدی است. نقل یا ارجاع به سبک های تاریخی بخش بزرگی از معماری پست مدرن است. این در مورد تلاش برای بازآفرینی ساختمان‌های گذشته نیست، بلکه به معنای حذف عناصر از بافت آنها و کنار هم قرار دادن آنها به روش‌های کمی پراکنده، اما همیشه غیرمنتظره است.
در طراحی پست مدرن، دیدن چیزهایی مانند ستون ها یا قرنیزها، که از لحاظ تاریخی با معماری یونانی و رومی مرتبط هستند، غیرعادی نیست، و برای مثال، آنها را در یک ساختمان به سبک پیشرفته قرار داده اند.
یکی از ایده‌آل‌های مدرن این ایده بود که مواد باید شبیه آنچه هستند باشند، و پست مدرنیسم به نوعی آن را از پنجره بیرون انداخت. طراحان از موادی استفاده می‌کردند که متفاوت از آنچه در واقع بودند به نظر می‌رسیدند، و بنابراین با علاقه‌ای بیشتر به سطح و روکش به هم می‌رفتند. و این منجر به علایق دیگر در رنگ و الگوی شدید می شود.
گفته می‌شود که مدرنیسم در مورد پس‌انداز کردن چیزها، تقلیل معماری به نوع اصول آن بود. و پست مدرنیسم رویکرد مخالف را در پیش گرفت و چیزهای جدیدی را ایجاد کرد، لایه بندی کرد و فقط ایده ها، نمادها و ارجاعات بیشتری را به گونه ای اضافه کرد که بتواند با آنچه انجام می دهد ارتباط برقرار کند.
ویژگی های معماری پست مدرن چیست؟
برای درک بهتر معماری پست مدرن، فهرست عناصر معماری زیر را در نظر بگیرید. ساختمان‌های پست مدرن اگرچه جامع نیستند، اما اغلب شامل موارد زیر می‌شوند:
نمونه های معروف معماری و معماران پست مدرن
اگرچه نمونه های قابل توجه بسیاری از معماری پست مدرن وجود دارد، موارد زیر از شناخته شده ترین و نمونه ترین سبک ها هستند.
Piazza d’Italia اثر چارلز مور و ران فیلسون
پیزا واقع در نیواورلئان، در سال 1978 با طرح‌های چارلز مور پست مدرن و معماران پرز تکمیل شد. میدان عمومی در پشت مرکز فرهنگی ایتالیایی آمریکایی واقع شده است و دارای یک فواره به شکل شبه جزیره ایتالیایی است که توسط یک معبد رومی، برج ساعت، کمپین و ستون‌های چند حلقه‌ای نیم دایره احاطه شده است.
خانه Vanna Venturi اثر رابرت ونتوری
وانا ونتوری که توسط Venturi برای مادرش طراحی شده است، یک ساختمان مسکونی نمونه به سبک پست مدرن است. این خانه در فیلادلفیا واقع شده است و با نمای تاریخی آن مشخص می‌شود، علیرغم اینکه خانه در واقع تنها حدود 30 فوت ارتفاع دارد. ونتوری خانه را همزمان با نوشتن پیچیدگی و تضادها در معماری طراحی کرد و خانه به عنوان تجسمی از نظریه های ارائه شده در کتاب گنجانده شد. سقف شیبدار ملک، آتشدان مرکزی و دودکش، و طاق تزئینی تزئینی، همه به عنوان رد کردن مدرنیسم در نظر گرفته می‌شوند.
ساختمان AT&T توسط فیلیپ جانسون و جان بورگی
ساختمان AT&T که توسط فیلیپ جانسون و جان بورگی طراحی شده است، در نیویورک واقع شده است و توسط Arch Daily به عنوان “مهم ترین جزئیات معماری پنجاه سال گذشته” توصیف شده است. رکاب باز ساختمان اداری واکنش های بسیاری را برانگیخت، اگرچه در نهایت به عنوان یک شاخص بود که پست مدرنیسم با قدرت کامل وارد صحنه شد. کمیسیون حفاظت از نشانه‌های شهر نیویورک، این ساختمان‌ها را در سال 2018 به‌عنوان نماد شهری طبقه‌بندی کرد، عمدتاً به این دلیل که این سازه اولین آسمان‌خراش پست مدرن محسوب می‌شود.
ساختمان پورتلند اثر مایکل گریوز
ساختمان پورتلند با 15 طبقه، یکی از شناخته شده ترین ساختمان های اداری پست مدرن است. قبل از ساختمان AT&T، برای قرار دادن دفاتر شهرداری طراحی شده بود. در آن زمان شهردار پورتلند، اظهار داشت که استفاده گسترده از مدرنیسم باعث خسته‌کننده به نظر رسیدن برخی شهرها شده است، که در انتخاب طرح گریوز نقش داشته است.
Neue Staatsgalerie اثر جیمز استرلینگ
معمار ساکن لندن، جیمز استرلینگ، نام خود را به عنوان یک «مدرنیست بی رحم، تقریباً کارکردگرا، پیش از تغییر چشمگیر به پست مدرنیسم» بر سر زبان ها انداخت. نمونه بارز این تغییر Neue Staatsgalerie در اشتوتگارت است که با همکاری مایکل ویلفورد طراحی شده است. گفته می شود این ساختمان از موزه گوگنهایم در نیویورک، پانتئون رم و موزه آلتس در برلین الهام گرفته شده است. این سازه کلاسیک گرایی را با مدرنیسم ترکیب میکند به گونه ای که بسیاری مدعی شده اند که مظهر اخلاق پست مدرن است.
ساختمان SIS توسط تری فارل
خانه سرویس اطلاعات مخفی، ساختمان SIS در لندن در سال 1994 توسط تری فارل طراحی شد. این ساختمان با الهام از ساختارهای مدرنیستی و معماری مایاها و آزتک ها، عموماً مورد توجه منتقدان قرار گرفت.
همچنین بخوانید:
Source: AD