پیروزی گل ها و جذابیت خطوط منحنی و نامتقارن در همان نگاه اول است که چشمان ما را مجذوب خود می‌کند. سبک لیبرتی یا هنر نو در انتظار کشف شدن است. در این پست از “مجله دکوراسیون ای ئی” به چند ایده برای تزئین فضاهای شما خواهیم پرداخت.
سبک هنر نو، ویژگی ها
هنر نو چیست؟
وقتی از سبک لیبرتی، سبک گل و هنر نو صحبت می کنیم، همان چیزی را می گوییم که نیاز به توضیح دارد. سبک لیبرتی نام خود را مدیون انبارهای لیبرتی و این شرکت در لندن است که در سال 1875 توسط تاجر معروف لندنی آرتور لاسنبی لیبرتی تأسیس شد. در اینجا اشیاء هنری و مبلمان باکیفیت از خاور دور فروخته می شد. انگلیسی ها جزو اولین کسانی بودند که این سبک را در دکوراسیون مبلمان، پارچه و اثاثیه به کار بردند.
در حقیقت، سبک لیبرتی که ابتدا با نام سبک فلورال وارد ایتالیا شد، چیزی جز هنر نو نیست، سبکی که در قرن بیستم در فرانسه متولد شد و سپس با نام‌های مختلف در سراسر اروپا گسترش یافت.
پاریس، بین پایان دهه 1800 و آغاز دهه 1900، در لحظه ای تاریخی هستیم که در آن اختراعات و پیشرفت در علم و فناوری، شرایط زندگی مردم را به ویژه در پایتخت های بزرگ بهبود می‌بخشد. سبک دکوراسیون هنر نو که بیش از هر چیز نمایانگر بورژوازی نوظهور جدید است، برای مقابله با صنعتی‌سازی غالب که در آن محیط‌های صنعتی و کارخانه‌ها قهرمان هستند، و همچنین برای گسستن از الگوهای قبلی، در طبیعت و عناصر آن الهام می‌گیرد: و درست در اینجاست که هنرمندان نیروی حیاتی و پویا، کمال فرم و باززایی دائمی را بیابند و آنها را در آثارشان به شکلی تلطیف شده بازنمایی کنند.
هنر نو به زندگی در بکرترین شکلش می‌نگرد، یعنی در جستجوی دائمی اصالت. این سبکی است که به‌عنوان یک جنبش هنری جدید متولد شد که بر حوزه‌های مختلف تأثیر می‌گذارد و فوراً آنها را در بر می‌گیرد: از معماری گرفته تا دکوراسیون داخلی و شهری، از جواهرات تا ابزار و اشیاء، از مبلمان تا پارچه، از یک نورپردازی تا بازسازی خانه. در هنرهای فیگوراتیو، یکی از مفسران اصلی، نقاش چک آلفونس ماریا موچا است که به پوسترهای اصلی با تصاویر زنان حسی، ترکیب شده با ترکیبات گل و چیدمان تایپوگرافی جان می بخشد.
هنر نو نامی است که برای اولین بار در پاریس، در سال 1895، بر روی تابلوی ایجاد شده توسط یک طراح بلژیکی برای مغازه-کارگاه کاملاً جدید که به تازگی توسط تاجر آلمانی ساموئل بینگ افتتاح شده است، خودنمایی می کند. در اینجا مبلمان و پارچه‌ها، نقاشی‌ها، جواهرات و اثاثیه به نمایش گذاشته می‌شود که همه با یک سبک تزئینی واحد بر اساس خطوط مواج و سینوسی الهام گرفته از نقوش گیاهی متحد شده‌اند. برای واجد شرایط بودن تولید هنری، عبارت «هنر نو» برای اولین بار توسط ادموند پیکارد در سال 1894 در مجله بلژیکی L’Art moderni استفاده شد.
سبک هنر نو در دکوراسیون داخلی نشان دهنده رگ حیات و تغذیه برای جدایی ها است که همچنین توسط میل شدید برای تغییر و جستجو برای یک زبان رسمی جایگزین شد.
بنابراین، به طور خلاصه، ویژگی های سبک لیبرتی (یعنی هنر نو) چیست؟ ویژگی های متمایز آن عبارتند از:
- ظرافت تزئینی برجسته: مبلمان عتیقه سبک لیبرتی با انواع مختلف چوب منبت کاری شده است که در آن رنگ ها با طعم و هماهنگی ترکیب می‌شوند تا تزئینات گل و صحنه های فیگوراتیو با طعم نمادین را ترکیب کنند.
- خطوط ملایم و منحنی های سینوسی و ظریف: با الگوی موج دار و نامتقارن، که به طور هماهنگ به هم می رسند (اغلب در پایه های صندلی، میز یا کنسول).
- سبکی که الهام خود را در طبیعت و در نقوش تلطیف شده گیاهی و زئومورفیک می‌یابد (اشکال طبیعی تلطیف شده و سنتز شده، با رنگ‌های پاستلی معمولی، با الهام از گل‌ها، برگ‌ها، میوه‌ها و خوشه‌های انگور، آمفورا، تاج‌های انگور، پرندگان بهشتی و طرح های هندسی)؛
- مواد جدید: استفاده از تکنیک‌های جدید تولید صنعتی و مواد جدید مانند آهن، شیشه و بتن، سبک لیبرتی را به پیشروی آن برنامه‌ریزی تبدیل می‌کند که اکنون آن را «طراحی صنعتی» می‌نامیم.
خانه های لیبرتی، فضای داخلی و خارجی
قلب تپنده سبک لیبرتی در رویکرد آن به چیزها است. نقطه شروع هنر نو، و در نتیجه جریان مدرنیستی سبک نو، جنبش هنر و صنایع دستی است که در دهه گذشته در انگلستان ترویج شد، که معتقد بودند تولید صنعتی و هنر باید در کنار هم باشند.
در خانه لیبرتی، فضاهای داخلی و جاودانه‌ها می‌خواهند در مورد یک دستاورد به شما بگویند:
داشتن و استفاده از اشیایی که آنها را نشان می‌دهند و ترکیب می‌کنند کافی نیست، بلکه باید حساسیت بیشتری کسب کنید تا به آنها معنا بدهید. و آنها هستند که دست شما را به این سمت هدایت می کنند.
به عبارت دیگر، مبلمان لیبرتی باید به رشد ذائقه و حس زیبایی شناسی منجر شود، تنها مواردی که می توانند ذهن شما را به سمت ارزش های فرهنگی باز کنند.
بنابراین، در خانه لیبرتی، فضای داخلی و خارجی حاصل کار هم افزایی با هنرمندان است، چیزی بسیار بالاتر، هم از نظر کیفی و هم از منظر زیبایی شناختی.
مبلمان مدرن هنر نو
در مبلمان به سبک لیبرتی مدرن، گل ها و گیاهان تکراری ترین چهره ها هستند. پیچ و تاب ابله ها و جزئیات معمولی این سبک به دور و به دور از زیبایی است و به شما زیبایی و جذابیت یکپارچه در محیط را میدهد که بدون شک به اصل سبک مدرن یا به معنای مطلق مینیمال ترجیح می‌دهید.
آرت نوو و در نتیجه سبک لیبرتی، تا حد زیادی منعکس کننده نظریه هایی است که ویلهلم ورینگر، منتقد آلمانی بسط داده است، که طبق آن در تاریخ انسان اساساً دو شرایط روانی متناوب هستند: همدلی و انتزاع.
ما همدلی را که مستلزم نگرش باز بودن و اعتماد است، در این سبک، در جستجوی خطوط باز و بیومورفیک که عناصر طبیعت را به یاد می آورد، می یابیم.
ما در جستجوی او برای اشکال بسته، بلورین و هندسی، انتزاع را می یابیم، گرایشی که به طور دوره ای با همدلی مخالف است.
روح سبک لیبرتی جستجوی مداوم برای همدلی است، دقیقاً در آن زندگی که از میان اشیا و عناصرش تا کوچکترین جزئیاتش می گذرد، در آن خطی که قدرت، پویایی و شکافتن مداوم یک موج را در خود دارد. از تقارن که آشکار کننده مطلق حیات درونی آن است.
همچنین بخوانید:
اصلا زیبا نبود و اصلا هنری نیست. گرچه وسایل زیبا و گرانقیمت برای زیبا کردن خانه هستند اما هنر یک دیزاینر درست چیدن و بجا چیدن وسایل هست. که در عکس های بالا در هیچکدام چنین اتفاقی نیافتاده بود.
سبک جالبی بود، ممنون از پست خوبتون